Wysokość minimum egzystencji w 2002 r.

Wysokość min­i­mum egzys­tencji w 2002 r.
Min­i­mum egzys­tencji, zwane niekiedy min­i­mum bio­log­icznym, jest nor­maty­wnym wzorcem zas­paka­ja­nia potrzeb bytowo-konsumpcyjnych na niskim poziomie. W koszyku min­i­mum egzys­tencji zna­j­dują się bowiem jedynie wydatki pozwala­jące na tzw. przeży­cie. W 2002 r. śred­nia wysokość min­i­mum egzys­tencji dla samot­nej osoby dorosłej ksz­tał­towała się na poziomie 351,10 zł, zaś dla osoby w wieku popro­duk­cyjnym — 347,00 zł. Dla rodzin z dwójką i trójką dzieci wielkość ta ksz­tał­towała się na poziomie odpowied­nio 1 228,30 oraz 1 551,10 zł. Dla gospo­darstwa domowego złożonego z dwo­jga osób dorosłych wartość min­i­mum sza­cuje się na 581,00 zł.
Min­i­mum egzys­tencji jest nor­maty­wnym wzorcem zas­paka­ja­nia potrzeb bytowo-konsumpcyjnych na niskim poziomie. W koszyku min­i­mum egzys­tencji zna­j­dują się jedynie wydatki pozwala­jące na tzw. przeży­cie. Zakres i poziom zaspoka­ja­nia potrzeb według min­i­mum egzys­tencji wyz­nacza granicę, poniżej której wys­tępuje bio­log­iczne zagroże­nie życia oraz roz­woju psy­chofizy­cznego człowieka. Zawartość koszyka została określona po raz pier­wszy w 1995 r. w gronie ekspertów IPiSS r. Od tego czasu Insty­tut Pracy i Spraw Soc­jal­nych reg­u­larnie przed­stawia sza­cunki wartości min­i­mum egzys­tencji. Podob­nie jak w okre­sach poprzed­nich, prze­ciętna wartość koszyka dla 2002 r. została osza­cow­ana na pod­stawie danych GUS o poziomie śred­niorocznych cen towarów i usług kon­sump­cyjnych.

Tabela 1
Wysokość min­i­mum egzys­tencji w wybranych gospo­darst­wach domowych w 2002 r. w zł. 

W porów­na­niu z danymi za 2001 rok, mamy do czynienia z kilkupro­cen­towym wzrostem wartości koszyka (w przedziale 3,7 — 4,9 punktu, zależnie od typu rodziny). Zwięk­sze­niu wartości koszyka min­i­mum egzys­tencji towarzyszył zaled­wie dwupro­cen­towy wzrost ogól­nego poziomu cen. W 2002 roku najwięk­szy wzrost nastąpił w kosz­tach eksploat­acji mieszkań (ponad 9 punk­tów proc.). Wzrost kosztów tej grupy zaważył na zwyżce wartości całego min­i­mum — eksploat­acja mieszkań stanowi prze­cież najwięk­szą część koszyka. W drugiej grupie pod wzglę­dem wielkości — żywności — nastąpił spadek wartości (od 1,2 do 1,5 punktu pro­cen­towego). Inne grupy o sto­sunkowo sil­nym wzroś­cie to odzież i obuwie (mimo spadku cen notowanych w GUS), edukacja, leki oraz wydatki na naprawy.

Infor­ma­cję opra­cował: Piotr Kurowski
Pełny komen­tarz oraz zestaw­ienia tabelaryczne zawarte zostaną w najbliższym numerze miesięcznika Poli­tyka społeczna.