Minimum socjalne w marcu 2003 r.

 Ź r ó d ł o: Obliczenia Insty­tutu Pracy i Spraw Soc­jal­nych na pod­stawie danych Depar­ta­mentu Statystyki Społecznej GUS.
Uwaga: Sym­bole użyte w tabl­icy oznaczają odpowied­nio:
M — mężczyzna w wieku 25–60 lat,
K — kobi­eta w wieku 25–60 lat,
M+K/2 — wydatki na poziomie śred­niej aryt­mety­cznej dla gospo­darstwa mężczyzny i kobi­ety,
DM — dziecko młod­sze w wieku 4–6 lat,
DS — dziecko starsze w wieku 13–15 lat.
W przy­padku gospo­darstw emeryc­kich sym­bole M i K oznaczają odpowied­nio mężczyznę i kobi­etę w wieku powyżej 60 lat.

Ogólna wartość koszyka, w porów­na­niu z wysokoś­cią w grud­niu ub. roku, wzrosła w skali 1,3 — 1,5 punktu pro­cen­towego (por. Tabela 2). Skala wzrostu min­i­mum soc­jal­nego jest, zatem prawie, dwukrot­nie wyższa od ogól­nego wzrostu cen w tym samym okre­sie (0,8 punktu). Najbardziej wzrosły koszty związane z eksploat­acją mieszka­nia (śred­nio o 1,6 lub 1,7 punktu pro­cen­towego), a także koszty wyży­wienia (1,3 punktu). Ogólny wzrost cen w tych gru­pach potrzeb, mier­zony przez CPI jest niższy od wzrostu min­i­mum odpowied­nio o 0,7 oraz 0,8 punktu. Z uwagi na duże znacze­nie tych grup potrzeb w wartości koszyka, można powiedzieć, że były one głównym czyn­nikiem wzrostu wartości min­i­mum soc­jal­nego. Dla gospo­darstw domowych, żyją­cych na poziomie min­i­mum soc­jal­nego, najważniejszą pozy­cję w budże­cie domowym stanowią potrzeby mieszkan­iowe /Wykres 1/. Udział tych potrzeb stanowi jedną trze­cią wydatków, a w przy­padku osób samot­nych — od 39 do ponad 42 proc. budżetu domowego. Drugim po wzglę­dem wielkości wydatkiem jest żywność, na który przez­nacza się 21,9% w przy­padku osoby samot­nej, a ponad 30% w rodzinie z trójką dzieci.