Minimum socjalne

Min­i­mum soc­jalne (MS) to model wydatków kon­sump­cyjnych dla osób w różnym wieku w gospo­darst­wach domowych. Zakłada się w nim zaspoka­janie potrzeb na skrom­nym poziomie, uwzględ­ni­a­jąc wskaza­nia nauki, normy oby­cza­jowe i otocze­nie prawne.
Min­i­mum soc­jalne sza­cow­ane jest:
– co 3 miesiące za okresy kwartalne dla Pol­ski ogółem, na pod­stawie cen kwartal­nych udostęp­nionych przez GUS),
– co roku dla Pol­ski oraz dla wojew­ództw i klas miast, na pod­stawie cen śred­niorocznych z GUS.

Min­i­mum egzys­tencji (ME), opra­cow­ane w lat­ach 1994–1996, to model zaspoka­ja­nia potrzeb na alar­mowym poziomie, poniżej którego wys­tępuje zagroże­nie życia oraz roz­woju człowieka. Wyz­nacza ono dolną granicę ubóstwa.
Min­i­mum egzys­tencji sza­cow­ane jest:
– co roku dla Pol­ski oraz dla wojew­ództw i klas miast, na pod­stawie cen śred­niorocznych z GUS.