Nr 2 (311) 2000
Spis treści nr 2/2000
OCENA KONFLIKTOWOŚCI ZMIAN WŁASNOŚCIOWYCH – Rafał Towalski
RYNEK PRACY OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH – Małgorzata Król, Arkadiusz Przybyłka
DZIAŁANIA CENTRALNEGO INSTYTUTU OCHRONY PRACY A ZATRUDNIANIE OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH – Danuta Koradecka, Bożena Kurkus-Rozowska
ZMIANY KONSUMPCJI POLSKICH GOSPODARSTW MIEJSKICH I WIEJSKICH – Agata Niemczyk
RECENZJE
Zenon Wiśniewski: KIERUNKI I SKUTKI DEREGULACJI RYNKU PRACY W KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ – rec. Dariusz Zalewski
Elżbieta Mazur: DOBROCZYNNOŚĆ W WARSZAWIE W XIX WIEKU – rec. Ludwik Malinowski
INFORMACJE
O NIEMIECKIM MODELU PAŃSTWA SOCJALNEGO. SEMINARIUM W STUTTGARCIE – Antoni Rajkiewicz
PRZECIWDZIAŁANIE UBÓSTWU. SEMINARIA W CHORZOWIE, LUBLINIE I WARSZAWIE – Beata Kaczyńska
WARTOŚCI I NORMY W PRACY SOCJALNEJ. KONFERENCJA W KRAKOWIE – Artur Laskowski
TRYBUNA CZYTELNIKÓW
PAMIĘTNIKI – POTRZEBA ZOSTAWIENIA INFORMACJI O SOBIE I SWOIM POKOLENIU – Franciszek Jakubczak
NOWOŚCI WYDAWNICZE
DIARIUSZ POLITYKI SPOŁECZNEJ
W numerze szczególnie polecamy artykuły:
Rafał Towalski
Ocena konfliktowości zmian własnościowych
Reforma administracji rządowej wprowadzona jesienią 1996 r. zmieniła strukturę instytucji odpowiedzialnych za prywatyzację. Ministerstwo Przekształceń Własnościowych (MPW) przestało istnieć, a jego miejsce zajęło Ministerstwo Skarbu Państwa. W odróżnieniu od MPW, które odpowiadało za prywatyzację, a także wykonywało prawa wynikające z posiadania części jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, nowa instytucja wykonuje funkcje właścicielskie wobec wszystkich spółek, w których Skarb Państwa ma akcje lub udziały, ewidencjonuje majątek państwowy i prywatyzuje go.
Mimo szerokiego zakresu obowiązków, jakimi zostało obarczone Ministerstwo Skarbu Państwa, jego działalność przede wszystkim kojarzona jest z prywatyzacją.
Małgorzata Król, Arkadiusz Przybyłka
Rynek pracy osób niepełnosprawnych
W społeczeństwie polskim żyje około 5,4 mln osób niepełnosprawnych, czyli 14,3% ogółu ludności. Inwalidów w wieku 15 lat i więcej jest ponad 5,1 mln, co stanowi 17,5% ludności w tej grupie wieku.
Zbiorowość osób niepełnosprawnych pracujących liczy 864,4 tys., co stanowi 5,9% ogółu pracujących. Wśród pracujących mężczyzn inwalidów jest relatywnie więcej (6,8%) niż wśród zatrudnionych kobiet (4,9%). Nieznaczna większość niepełnosprawnych pracujących mieszka na wsi.
Niepełnosprawni należą do kategorii osób o niekorzystnej sytuacji na rynku pracy. Wynika to z wysokiego bezrobocia oraz przekonania, że ludzie tacy są pracownikami nie w pełni wartościowymi, o niskich kwalifikacjach, ograniczonej sprawności fizycznej, psychicznej lub umysłowej oraz cechują się niską wydajnością. Sprawia to, że niepełnosprawni są grupą wymagającą szczególnej troski i opieki w dziedzinie poradnictwa zawodowego, pośrednictwa pracy oraz zatrudnienia. Możliwość podjęcia pracy w znacznym stopniu uwarunkowana jest poziomem wykształcenia i rodzajem kwalifikacji.
Danuta Koradecka, Bożena Kurkus-Rozowska
działania centralnego instytutu ochrony pracy a zatrudnianie osób niepełnosprawnych
Wielokierunkowe działania Instytutu, mające na celu zapewnienie właściwych warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, obejmują również problematykę pracowników niepełnosprawnych. Specyfika zatrudnienia tej grupy osób wynika z konieczności poznania przeciwwskazań zdrowotnych i możliwości psychofizycznych osób podejmujących naukę zawodu lub pracę, jak również przygotowanie dla nich odpowiedniego stanowiska i środowiska pracy spełniającego różne wymagania, w zależności od typu i stopnia niepełnosprawności.
Założenia te stały się podstawą do opracowania przez Instytut metod diagnostycznych pozwalających w sposób obiektywny i ujednolicony ocenić możliwości osób niepełnosprawnych, mogących podjąć pracę zawodową. Nadano im kształt procedur badawczych z trzech dziedzin – fizjologii, biomechaniki i psychologii. Mogą być one podstawą do określenia wydolności ogólnej, tolerancji wysiłkowej, sprawności sensorycznych, sprawności motorycznej i predyspozycji psychicznych tych osób, a tym samym możliwości wykonywania określonych czynności zawodowych.
Agata Niemczyk
Zmiana konsumpcji polskich gospodarstw miejskich i wiejskich
Specyficzną cechą różnicującą wzorce konsumpcji gospodarstw wiejskich i miejskich są poziom i struktura spożycia żywności oraz sposób zaspokajania potrzeb żywnościowych ich członków. Charakterystyczne dla gospodarstw miejskich jest korzystanie w większym stopniu z zakładów żywienia zbiorowego. W gospodarstwach wiejskich z kolei istnieje tradycja przyrządzania posiłków w domu, co wynika między innymi z przeciętnie słabszej aktywności zawodowej kobiet i wpływa na niższy poziom wydatków na wyroby kulinarne i garmażeryjne. W gospodarstwach miejskich wydatki na te cele są zdecydowanie większe, co jest spowodowane dużą aktywnością zawodową kobiet i większą dostępnością tych artykułów.
Social Policy
Table of Contents No 2 (311) 2000
SOCIAL CONFLICTS CONCERNING PRIVATIZATION – INTENSITY EVALUATION – Rafał Towalski
LABOR MARKET FOR PHYSICALLY DISABLED PEOPLE – Małgorzata Król, Arkadiusz Przybyłka
CENTRAL INSTITUTE FOR LABOUR PROTECTION ACTIVITIES FOR PHYSICALLY DISABLED EMPLOYABILITY – Danuta Koradecka, Bożena Kurkus-Rozowska
DYNAMICS OF CONSUMPTION PATTERNS IN URBAN AND RURAL HOUSEHOLDS – Agata Niemczyk
RECENZJE
Zenon Wiśniewski: DIRECTIONS AND OUTCOMES OF LABOR MARKET DEREGULATION IN EU – Reviewed by Dariusz Zalewski
Elżbieta Mazur: CHARITY IN XIX CENTURY WARSAW – Reviewed by Ludwik Malinowski
INFORMATION
GERMAN WELFARE STATE DEBATES. STUTTGART SEMINAR – Antoni Rajkiewicz
COPING WITH POVERTY. SEMINARS IN CHORZÓW, LUBLIN AND WARSAW – Beata Kaczyńska
VALUES AND NORMS OF SOCIAL WORK. KRAKOW CONFERENCE – Artur Laskowski
READERS’ TRIBUNE
MEMOIRES – WE AND OUR GENERATION – Franciszek Jakubczak
NEW BOOKS
DIARY OF SOCIAL POLICY
« powrót
